Historie

Binnen de cardiologie ziet men veel patiënten met klachten van pijn op de borst zonder dat hiervoor een verklaring gevonden wordt. De cardioloog vertelt de patiënt het heuglijke nieuws, maar de patiënt blijft telkens terugkomen met klachten die lijken op hartklachten, maar waarvoor elke keer opnieuw geen oorzaak gevonden wordt.

Er ontstaat vaak een driehoek van patiënt, huisarts en cardioloog, die het uiteindelijk niet meer weten. De vaak gehoorde slogan: "het zit tussen uw oren" is voor de huisarts en cardioloog ook geen bevredigende einddiagnose.

Fokke Jonkman zag binnen zijn praktijk als cardioloog ook dergelijke patiënten. Zijn gedachte was dat een belangrijk deel van deze mensen zich niet aanstelde en er een andere oorzaak voor de klachten zou moeten zijn. Vanuit zijn eerdere farmacologie opleiding heeft hij altijd extra aandacht gehad voor het autonome (onbewuste) zenuwstelsel, dat de werking van hart en bloedvaten regelt.

Hij zag dat na een infarct of een hartoperatie dit deel van het zenuwstelsel vaak uit balans was en dat de patiënten daarbij ook emotioneel labiel waren. Met geneesmiddelen kun je het zenuwstelsel dempen, maar dat dempt ook veel functies die voor de kwaliteit van iemands leven belangrijk zijn. De mensen hebben dan wel minder klachten, maar worden daar verder niet echt gelukkig van.

Daarom ging hij op zoek naar een manier om de balans op een andere manier terug te brengen, bijvoorbeeld door het autonome zenuwstelsel te resetten.

Zo kwam hij op de acupunctuur en verdiepte hij zich hierin verder in Nederland en China. Na de afronding van de opleiding van de Nederlandse Artsen Acupunctuur Vereniging (NAAV) begon hij eind 2001 enkele patiënten met pijn op de borst en moeheid zonder aantoonbare afwijkingen aan het hart te behandelen. Hij zag dat 8-9 van de 10 patiënten na 4-8 behandelingen geen klachten meer hadden, of nog lichte klachten, die niet meer op de voorgrond stonden. Daarbij viel op dat niet alleen het autonome zenuwstelsel stabieler werd, maar ook dat de mensen weer contact maakten met zichzelf.

De cirkelgang van bezoeken aan huisarts en cardioloog was bij hen doorbroken. Sindsdien zijn en worden veel mensen met bovengenoemde klachten behandeld. Steeds meer mensen worden rechtstreeks door hun behandelend cardioloog gestuurd. De indicatiegebieden zijn uitgebreid. Naast patiënten met pijnklachten en/of moeheid zonder aanwijsbare oorzaak worden steeds meer mensen gezien voor klachten van zuurstofgebrek in de hartspier (angina pectoris), die medicamenteus maximaal behandeld worden en bij wie geen reparatie met behulp van een omleidingsoperatie of dotter mogelijk meer is. Ook wordt een toenemend aantal patiënten gezien met ritmestoornissen. Intussen wordt gewerkt aan publicaties en onderzoeken om de kennis en ervaringen te ontsluiten voor andere collega's.

Heeft u een vraag? Neem gerust contact op!

Naar contact